Zgłaszanie dorobku naukowego dla publikacji od 2017 roku

Formularz zgłoszenia – artykuł ( pobierz  ) ( pobierz  )

Formularz zgłoszenia – rozdział ( pobierz  ) ( pobierz  )

Formularz zgłoszenia – książka ( pobierz  ) ( pobierz  )

Oświadczenie o afiliowaniu publikacji będących wynikiem prac naukowo-badawczych realizowanych w ramach działalności statutowej ( pobierz  ) ( pobierz  )

Zgłaszanie dorobku naukowego

Formularz zgłoszenia – artykuł ( pobierz  ) ( pobierz  )

Formularz zgłoszenia – rozdział ( pobierz  ) ( pobierz  )

Formularz zgłoszenia – książka ( pobierz  ) ( pobierz  )

Uwaga: Autorzy publikacji proszeni są o weryfikowanie informacji ujawnionych w Bazie Publikacji Pracowników ZMECH, a w przypadku wystąpienia rozbieżności lub braków, do ich uzupełnienia.

WYKAZ WYDAWNICTW PUBLIKUJĄCYCH RECENZOWANE MONOGRAFIE NAUKOWE 2019

Komunikat Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 18 stycznia 2019 r. w sprawie wykazu wydawnictw publikujących recenzowane monografie naukowe 

Polska Bibliografia Naukowa – wyszukiwanie po autorze, tytule, instytucji (zalecana przeglądarka Mozilla Firefox)

https://pbn-ms.opi.org.pl/pbn-report-web/pages/landing.xhtml

Szkolenia internetowe Web of Science

Zgodnie z zaleceniami ORCID, powiązanie konta w PBN z numerem ORCID ID następuje poprzez autentykację dokonywaną przez samego użytkownika.

SYSTEMY PBN

https://pbn.nauka.gov.pl/

MODUŁ SPRAWOZDAWCZY PBN

https://pbn-ms.opi.org.pl/pbn-report-web/

MODUŁ REPOZYTORYJNY PBN

https://pbn.nauka.gov.pl/sedno-webapp/

INSTRUKCJE:

ORCID ID w PBN

https://polon.nauka.gov.pl/help_pbn/doku.php/orcid

Instrukcja jak krok po kroku podpiąć swój ORCID ID do konta w systemie PBN

https://polon.nauka.gov.pl/help_pbn/lib/exe/fetch.php/numer_orcid_w_pbn.pdf

Powiązanie konta PBN z osobą z POL-on

https://polon.nauka.gov.pl/help_pbn/doku.php/opis_nowej_aplikacji/adm_kontem/start

Zarządzanie kontem w PBN

https://polon.nauka.gov.pl/help_pbn/doku.php/opis_nowej_aplikacji/adm_kontem/start

ORCID (Open Researcher and Contributor ID)¹ to niepowtarzalny, trwały 16-cyfrowy identyfikator, który identyfikuje badacza i jest niezależny od poszczególnych wydawców przydzielających podobne identyfikatory we własnym zakresie. Istnienie ORCID nie kłóci się z funkcjonowaniem innych systemów identyfikacji autorów, można go połączyć ze swoimi profilami m.in. w Scopusie, ResearcherID, aby umożliwić automatyczną wymianę danych.

ORCID nie służy identyfikacji na potrzeby jednej bazy, lecz ma być standardem używanym w całej światowej nauce.³

Jak założyć ORCID

Należy wejść na adres: https://orcid.org/register i stworzyć swój identyfikator, podając podstawowe dane tj. imię, nazwisko, e-mail, hasło. Identyfikator daje możliwość łączenia i linkowania do profili autora założonych w innych, podobnych systemach identyfikujących. Wystarczy wejść na swój profil w SCOPUSie, ResearcherID i połączyć je z ORCIDem.

ORCID wspiera ochronę prywatności – autor sam określa, które dane będą widoczne publicznie. 

UWAGA

Informujemy, że w profilach autorów w Bazie ZMECH Expertus dodano możliwość wprowadzania nowego identyfikatora ORCID, który będzie importowany wraz z publikacją autora do Polskiej Bibliografii Naukowej.

Zachęcamy wszystkich autorów do rejestrowania się w bazie ORCID oraz podawania identyfikatora ORCID pracownikom Ośrodka Informacji Naukowej Bibliograficznej i Patentowej.

Dzięki wprowadzeniu identyfikatora ORCID dla autora w PBN, będzie możliwe przeniesienie się na jego osobistą stronę w systemie ORCID, gdzie znajdować się mogą dodatkowe informacje o danej publikacji lub inne publikacje autorstwa tej osoby.²

W przyszłości Operator Systemu PBN planuje umożliwienie autorom samodzielne powiązanie swojego PBN-ID z numerem ORCID w Module Sprawozdawczym PBN.²

Źródło:

¹ ORCID Connecting Research and Researchers, https://orcid.org

² Zmiany w systemie PBN – lipiec 2017, https://pbn-ms.opi.org.pl/pbn-report-web/filemanagement/getfile?fileName=PBN_nowo%C5%9Bci%20lipiec.pdf

³ ORCID – identyfikator, który każdy naukowiec powinien mieć / Emanuel Kulczycki, http://ekulczycki.pl/warsztat_badacza/orcid-identyfikator-ktory-kazdy-naukowiec-powinien-miec/

PCsearch - wyszukiwarka punktowanych czasopism naukowych MNiSW 2010-2016  

UJEDNOLICONY WYKAZ CZASOPISM NAUKOWYCH ZA LATA 2013-2016

WYKAZ CZASOPISM NAUKOWYCH LISTA A, B,C na 2016 r.

ARIANTA

Baza zawiera informacje oraz linki do ok. 2600 tytułów polskich czasopism elektronicznych. Są to zarówno czasopisma z nieograniczonym dostępem do pełnych tekstów, jak również czasopisma, które udostępniają na swych stronach WWW spisy treści lub/i abstrakty. Bazę tworzą pracownicy Uniwersytetu Śląskiego. Informacje dostępne w bazie obejmują m.in.: tytuł czasopisma (także tytuły poprzednie), ISSN wersji elektronicznej i drukowanej, adres WWW, datę, od której ukazuje się czasopismo w wersji drukowanej i elektronicznej, wydawcę lub instytucję sprawczą, częstotliwość ukazywania się, zakres dostępnych spisów treści, abstraktów i pełnych tekstów, kategorię czasopisma (fachowe lub naukowe), klasyfikację dziedzinową, link do instrukcji dla autorów, punktację Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Index Copernicus, Impact Factor.

Kompendium wiedzy o czasopismach naukowych

ERIH PLUS (European Reference Index for the Humanities and Social Sciences)

lista referencyjna czasopism uruchomiona w lipcu 2014 r., opracowywana przez Norwegian Social Science Data Services (NSD) na bazie listy ERIH. Zawiera recenzowane czasopisma naukowe z dziedzin humanistycznych i społecznych

ERIH PLUS - list of disciplines

zasady zgłaszania czasopism na listę ERIH PLUS

Czasopisma z tzw. „listy filadelfijskiej" są indeksowane w bibliograficznych bazach danych, tworzonych przez Institute for Scientific Information (ISI) w Filadelfii. Baza notuje ok. 14 000 tytułów czasopism z różnych dziedzin nauki uwzględnionych w bazach tworzonych przez ISI (m.in. SCI - Science Citation Index, JCR - Journal Citation Reports, Current Contents). Wykaz ten nazwany przez Andrzeja Kajetana Wróblewskiego skrótowo listą filadelfijską przyjął się na dobre Polsce. Właściwa jednak i pełna nazwa listy to Thomson Scientific Master Journal List. (Thomson przejął ISI w 2004 roku).

Wykaz pełnej listy filadelfijskiej

JOURNAL CITATION REPORTS [Impact Factor]

Interdyscyplinarna baza danych, tworzona w Institute for Scientific Information (ISI) - Philadelphia, USA. Stanowi narzędzie oceny wartości merytorycznej ponad 7000 czasopism w oparciu o Impact Factor oraz inne wskaźniki cytowań.

Cytowania, INDEKS HIRSCHA

Liczbę cytowań prac naukowych można sprawdzić w bazach:

• Web od Science
• SCOPUS
• Google Scholar
• Publish or Perish

INDEKS HIRSCHA

Wskaźnik Hirscha, indeks Hirscha, wskaźnik h, indeks h – miernik wprowadzony w 2005 roku przez Jorgego Hirscha, mający w zamierzeniu wykazywać znaczenie wszystkich prac naukowych danego autora, charakteryzując jego całkowity dorobek.

Współczynnik h jest sposobem mierzenia osiągnięć naukowych z uwzględnieniem liczby publikacji i liczby cytowań. Współczynnik h (ang. index h, h-index, Hirsch index, Hirsch number) dla danego autora jest to liczba publikacji cytowanych ≥ h razy, np. współczynnik h = 10 oznacza, że autor ma 10 publikacji cytowanych co najmniej 10 razy.

Wielkość h zależy więc od dwóch czynników: liczby publikacji i ich popularności. Wzrost współczynnika h można osiągnąć publikując prace, które znajdą znaczny oddźwięk, np. poprzez zwiększenie ich widoczności w Internecie w modelu open access.

H-index (Indeks Hirscha) można sprawdzić w:

• Web of Science
• SCOPUS
• Google Scholar Citations
• Publish or Perish

Należy zwrócić uwagę, że wartość H-index uzyskana z różnych źródeł, może być różna, w zależności od zawartości bazy na podstawie której wyliczany jest H-Index.

Oprac. na podst.: www.mini.pw.edu.pl/~dryzek

Web of Science

Interdyscyplinarna kolekcja baz abstraktów i cytowań z ok. 33.000 czasopism, w tym ok. 23.000 bieżących, 60.000 książek, sprawozdań konferencyjnych i patentów. W bazach WoS indeksowane są czasopisma znajdujące się na liście Master Journal List (tzw. lista filadelfijska).

ResearcherID - to ogólnodostępny portal dla autorów i badaczy naukowych zintegrowany z platformą Web of Science; umożliwia: identyfikację autora, stworzenie publicznego profilu, utworzenie listy własnych prac naukowych i zarządzanie nią. Ułatwia współpracę i kontakt z naukowcami na całym świecie, wymaga rejestracji.

Skrócona Instrukcja Obsługi WEB OF SCIENCE

WEB OF SCIENCE - Support for Poland

WEB OF SCIENCE – szkolenia

Kompendium wiedzy na temat InCites Benchamarking & Analytics

SCOPUS

Scopus jest produkowaną przez Elsevier interdyscyplinarną bazą abstraktów i cytowań z czasopism z zakresu nauk matematyczno-przyrodniczych, technicznych, medycznych i humanistycznych.

PODRĘCZNY PRZEWODNIK po SciVerse Scopus

SciVal – dodatek do Scopusa

SciVal - narzędzie do analizy danych zawartych w bazie Scopus, które umożliwia wizualizację osiągnięć instytucji naukowych, porównanie z innymi jednostkami, ocenę potencjalnych współpracowników oraz partnerów, a także analizowanie trendów w świecie nauki. Każdy użytkownik, który chce skorzystać z narzędzia, musi posiadać osobiste konto do serwisów Elsevier. Może to być konto założone wcześniej na serwerach Science Direct lub Scopus. Konto takie można także założyć na serwerze SciVal wybierając w menu opcję “Register Now”.

Instrukcja SciVal

SCImago

Portal przeznaczony do porównywania czasopism pod kątem cytowań, ilości publikowanych artykułów, wskaźnika SJR (wskaźnik "cytowalności" i "oglądalności"), wskaźnika H (Hirscha, tzw. wskaźnik "produktywności naukowej"). Dane opracowywane są na podstawie bazy Scopus firmy Elsevier. Serwis stanowi bezpłatną alternatywę dla bazy JCR i wskaźnika Impact Factor.

SJR i SNIP – wskaźniki oceny czasopism obliczane na podstawie analizy cytowań pobranych z bazy Scopus. Każdy z nich obliczany jest w inny sposób, a obydwa wzajemnie uzupełniają się w ocenie czasopisma.

SJR (SCImago Journal Rank) – punktem wyjścia do obliczeń tego wskaźnika jest twierdzenie, że nie wszystkie cytowania są sobie równe. Na wartość cytowania bezpośredni wpływ ma dziedzina wiedzy, którą czasopismo reprezentuje oraz jakość i reputacja czasopisma cytującego. Inaczej ujmując - czasopismo przekazuje swój prestiż innemu czasopismu przez fakt zacytowania go. Przy obliczaniu wskaźnika SJR autocytowania ograniczono do 1/3 ogólnej liczby cytowań uzyskanych przez dane czasopismo.¹

SNIP (Source Normalized Impact per Paper) mierzy kontekstowy wpływ cytowania przypisując mu wartość w zależności od ogólnej liczby cytowań w danej dziedzinie wiedzy. Pod uwagę brana jest ilość artykułów cytujących dane czasopismo w powiązaniu z ilością pozycji w wykazach wykorzystanej literatury (references) tych artykułów. To references tworzą kontekst cytowania. W tych dyscyplinach, gdzie cytowania nie są liczne, a wykaz literatury zawiera tylko kilka pozycji - pojedyncze cytowanie nabiera większej wartości. Odwrotnie jest w dziedzinach o bardzo wysokiej liczbie cytowań, gdzie dość często spotyka się listy literatury zawierające powyżej 300 pozycji. Wtedy pojedyncze cytowanie traci na wartości. Przy obliczaniu tego wskaźnika cytowania i autocytowania mają jednakową wagę.¹

¹ Wskaźniki oceny czasopism SJR i SNIP - alternatywa dla IF / Elżbieta Jankowska
  psb.ur.edu.pl/sites/default/files/pdf/wskazniki_oceny_czasopism_sjr_i_snip.pdf

DBLP Computer Science Bibliography

to baza danych bibliograficznych z zakresu informatyki i nauk pokrewnych. Według stanu na październik 2018 roku DBLP indeksowała ponad 4,3 miliona publikacji, opublikowanych przez ponad 2,1 miliona autorów, w tym około 40 000 woluminów czasopism, ponad 38 000 prac konferencyjnych lub warsztatowych oraz ponad 80 000 monografii.

CORE Rankings Portal

CORE to stowarzyszenie uniwersyteckich wydziałów informatyki w Australii i Nowej Zelandii. Ranking konferencji CORE zapewnia ocenę konferencji w dyscyplinach komputerowych i przypisuje je do jednej z następujących kategorii – A*, A, B, C

Google Scholar

Ogólnodostępne specjalistyczne narzędzie wyszukiwawcze z dostępem on-line do artykułów naukowych, zawierające statystyki cytowań

Google Scholar Citations - usługa bazująca na danych Google Scholar, pozwala założyć autorowi swój profil „Profil autora”. Profil umożliwia śledzenie cytowań (gdzie i przez kogo prace były cytowane), jak również daje możliwość automatycznego wyliczenia indeksu Hirscha.

Publish or Perish

Bezpłatny program służący do zliczania cytowań oraz analizy wpływu publikacji akademickich w oparciu o bazę Google Scholar. Stworzony przez Anne-Wil Harzing – profesor pracującą w University of Melbourne.

Publish or Perish – strona programu – instalacja

Publish or Perish – poradnik dla autorów

Jak obliczyć indeks Hirscha w „Publish or Perish” i znaleźć swoje cytowania

Wyszukiwarka DOI

Crossref

Wskazówki dla Autorów Prac Naukowych

Wskazówki Europejskiego Stowarzyszenia Redaktorów Naukowych (EASE) dla autorów i tłumaczy artykułów naukowych publikowanych w języku angielskim

Journal: European Science Editing

The European Association of Science Editors (EASE)

Wirtualna Biblioteka Nauki

Springer Open Choice/Open Access

Program Springer Open Choice/Open Access jest finansowany przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Z opcji Open Access finansowanej przez MNiSW może skorzystać autor korespondencyjny afiliowany w dowolnej polskiej instytucji, która jest zarejestrowana w licencji krajowej Springer. Instrukcja korzystania z opcji Open Access przez polskich autorów

Menedżery bibliografii - narzędzia do zarządzania bibliografią załącznikową

Ludzie nauki

Instytucje naukowe

Prace badawcze

Konferencje, targi, wystawy

Archiwalne projekty badawcze

POL-on

SYMPOnet

Informacje o materiałach konferencyjnych, przedkonferencyjnych i pokonferencyjnych znajdujących się w bibliotekach polskich. Rejestruje materiały z konferencji, zjazdów, kongresów, sympozjów i innych spotkań naukowych krajowych i zagranicznych, które odbyły się po 1980 roku.

MathSciNet Reference Citations

Baza cytowań zawierająca informacje o publikacjach z zakresu światowej matematyki. Umożliwia szczegółowe poszukiwanie literatury oraz sprawdzenie cytowań prac naukowych danego autora.

SŁOWNIK

Strona zawierająca m.in. słownik pojęć z zakresu bibliografii, cytowań i informacji naukowej.
Autorskie opracowanie dr Heleny Dryzek.